در این وضعیت خاص، ما تلاش می کنیم تا به چند سوالی پاسخ دهیم. برای مثال، به عنوان مثال سوالات، صرف نظر از اینکه اساسا خواسته بخشی مستقل از وظیفه جنایی است؟ آیا آدم آگاهانه معادل رفتار فکر کردن است؟ اگر نه، تمایز آنها چیست؟ معیارهایی برای جدایی رفتار خیانت آمیز از رفتار غیرمعمول چیست؟ این مقاله شامل دو بخش اولیه است که شامل ارزیابی ایده و ماهیت اراده (گفتمان اول) و حوزه اراده (گفتمان دوم) به عنوان یک شرط حیاتی برای رضایت از تعهد جنایی است. در نهایت، ما نتیجه می گیریم که اراده وجود دارد تا گزینه ای برای شانس و شانس برای تماشای قانون وجود داشته باشد، اما این کار را نمی کند.
سخنرانی اول - مفهوم و طبیعت اراده در مسؤولیت کیفری
اراده به معنای اراده است. در حوزه قانونی، اهمیت اراده برای انجام این کار با هدف نهایی است که مجرم باید به گونه ای انجام دهد، به رغم این واقعیت که آن را به وجود نخواهد آورد؛ به این ترتیب، هنگامی که شخص یک سنگ را به شخص دیگری برساند، گفته شده است که او مشتاقانه به انجام آن عمل می کند. از آنجایی که در فصل لرزش، ریختن "واقعا نیاز به سنگ زدن است. از این به بعد، اگر مقصر در اذهان در فصل سنگ ریختن نیست، در آن لحظه مسئولیت امور آن نخواهد بود. با این حال، زمانی که دولت آیا فرد مسئول عدم وجود اراده نیست، تحقیقات مطرح شده، ایده قطعی این اراده است؟ آیا انجام اشتباه اجباری جنایی به عنوان یک "اقدام آگاهانه هدفمند" با هدفی عمدی از حدس و گمان نیز می تواند سریع باشد بنابراین، در این زمینه، ابتدا باید تلاش کنیم تا ایده رفتار عمدی را تجزیه و تحلیل کنیم تا زمین را برای بحث در مورد موضوعات مختلف تنظیم کنیم. - ایده رفتار عمدی
تمایز بین رفتار واقعی و خیانت آمیز و رفتار عمدی نظری وجود دارد .
درباره این سایت